İnsan verdiği söz üzeredir.
Dünya ile tanışmamız ilk olarak ses ile başlar.
Sesin dönüşümü sözdür. Peki sözsüz iletişim mümkün müdür? En güçlü iletişim sessizliktir.
Her şey bir titreşim halindedir. Sözün de bir titreşimi vardır.
Kendine söylediğin sözlerle ritmini bozabilir ritmini düzenleyebilirsin.
Kendini her halinle kabul et, sev ve kendine güzel sözler söyle.
Sevginin kalpte anlamı gibi, anlatılmaz yaşanır dediğimiz duygular gibi, gönülden gönüle bir bağ var.
Dilin söyleyemediğini gözler söyler. Söz gümüş ise sükût altındır.
İnsana ne oluyor ki bu kadar sözle bu kadar konuşmayla ilgilenir? İçsel sözün farkına varmıyor. Söz
çoğaldıkça anlam azalır. İç sözün farkına varmadıkça dış sözler kifayetsiz kalır.
Zihninizdeki düşünceler sözleri rehin aldı onlarla sözleşmeler yaptı geçmiş dediğimiz şey sözlerle
aklınızda kaldı ve zihnimiz bu sözlerle bizi yanılttı zihin sustu mu bilinç konuşur.
Bilinçli farkındalığı olan kişi söze bakmıyor. Yaratıcının sisteminin işleyişindeki yasalara bakıyor. Sözü
yasaya uygun kullanmayınca söz seni kullanmaya başlar.
Sözü yasaya uygun kullanmayınca söz seni kullanılmaya başlar. Verilen söz sorumluluktur. İç
dünyamız sessizleşmedikçe sahte anlamlarımız olacak. İnsan unutan bir canlıdır hatırlamak için
geldik.
Düzyazıya Alternatif Olarak Bir Şiir:
BİR ŞİİR
İnsan;
Konuştukça anlaşıldığını düşünen
İçindeki boşluğu anlamlandıramayan
Sesi titreştirerek anlamından uzaklaştıran
Söz alan söz veren insan.
İçindeki sesi kısarak duyarsızlaşan
Kendine verdiği sözlerde kaybolan
İçerikteki gerçeği unutan,
Biçimdeki yüzeysellikle afyonlaşan
Zihninin hapishanesinden kurtulamayan insan.
Konuştukları için pişman olan
Sözün gücünü unutan
Sizleri, kalpleri kıran
Kırdığını tamir edemeyen insan.
Her sözü gerçek sanan
Zannına iman eden
İnançlarını sorgulamayan
Tekamülde yuvarlanan insan.
İnsan…
Zamlanmış anların dışında
Anlama kendini bırakarak
Sen kimsin, nesin insan?
Sözün Gücü
13
Oca