İçerideki Yalnızlık

             Etrafıma baktığımda sürekli yalnızlık içerisinde olan insanlar görüyorum.
Evli olarak yalnızlar, çocuklarıyla yalnızlar, arkadaşlarıyla yalnız, kiminin çok çevresi var ama yalnızlar.
Hemen hemen herkesin paçasından yalnızlık akıyor.
Mesela, facebookta sık paylaşım yapma ihtiyacı hissettiği kadar yalnız, instegramda beğeni beklediği kadar yalnız, dizi filim sezonlarını takip ettiği kadar yalnızlar.
Pek çok insan dışarıya “çok meşgulüm sana ayıracak vaktim yok” pozları verecek kadar yalnız.
Ayrıca görünürde aynı okul veya mahalleden olmak gibi eski arkadaşlık  ortak paydasında kurulmuş sürekli eskilerin anlatıldığı yalnız erkeklerin whatsapp grupları veya başka yerde  bol çiçekli böcekli yalnız kadınların grupları var.
          Bu günün insanı, iletişim teknolojilerinin zirvesinde ancak mesajlaşmayı iletişim zannettiği için iletişimsizlikle gelen yalnızlık denilen tatminsizliği yaşatıyor. Bu arada iyi ki evcil hayvanlar var insanlar için büyük bir boşluğu dolduruyorlar.
         Herkesin etrafında insanlar var ancak pek çok insan ilişkisizlik yaşıyor. İlişkisiz yaşayabilmek noktasında pek çok kişi ustalık derecesinde marifetli ve “benim kimseye ihtiyacım” yok tavrı bu dışarıya karşı bir övünme göstergesi, güçlü olama göstergesi olarak gözükse de kişi tam zıddında iç dünyasında iliklerine kadar ilgiye, sevgiye muhtaç.

                Ayrıca insanlar kendilerine değer vermiyor ve kendilerini sevmiyorlar. Kendisiyle ilişkisi olmayan kişi, ilişki eksikliğini gidermek maksadıyla başkalarıyla ilişki kurmaya çalışıyor. Başkası beni anlasın, bana değer versin, beni sevsin istiyor ve karşısındaki insandan bir beklenti içine giriyor. Çoğu zaman ise bu beklentiler karşılıklı oluyor.
       Ancak ilişki halindeki iki insanın beklentileri aynı olsa da zihin dünyaları, mizaçları, karakterleri farklı olduğu için karşılıklı olan bu beklentiler kısa bir süre karşılansa da sonrasında beklentiler karşılanamıyor. Karşılanamayan beklentiler kısa zaman sonra sorunlara dönüşüyor ve sonrasında o sorunlar kişiyi mutsuz hissettiriyor en sonunda ise ayrılık ve yalnızlık

             İnsan önce kendisiyle beraber olmayı öğrenmeli bunu içinde  önce kendinle aranı düzeltmelisin. Başkasından önce kişi kendini sevmeyi bilmelidir. Bunun içinde kendi öz değerini bilmen çok önemli. Çünkü öz değersizlik sende beraberinde öz sevgisizlik hissettiriyor.
         Bunları yapabilmen için kendi hatalarını mazur görmeli ve kendini affetmeyi öğrenmeli kendini hatalarınla kabul etmen gerektiğini bilmelisin.
                Hem sen kendini sevmezsen başkası seni niye sevsin.
Sen kendine tahammül edemezken başkası sana niye tahammül etsin.
Sen kendine anlayış göster, kendine duyduğun anlayışını artır ki başkası da sana anlayış göstersin. Kendi duygularının düşüncelerinin farkına onları fark et. O zaman hem sende başkasını fark edersin hem de başkaları da seni fark edecektir.
          O zaman şimdi, önce kendinle tanış kendinle baş başa kalmayı öğren ve kendine vakit ayır ki kendini tanıyasın.
Kendini bil ki kendin olasın.

Kendinize iyi bakın….